zülm — is. <ər.> Ədalət və insafa zidd olan hal və hərəkət, güclünün gücsüzə qarşı göstərdiyi amansız təzyiq, haqsızlıq, insafsızlıq, ədalətsizlik, cəfa. Ya zalım zülmdən əl çəkməlidir, ya da məzlum zülmə qatlanıb, öz idrakının təsdiqi ilə zülmü… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zülmət — is. <ər.> 1. Qaranlıq. Axşamdır, gün batmış, şəfəq saralmış; Çölə zülmət çökmüş, hava qaralmış. A. S.. Çıraq ol! Nurunu artır günbəgün; Hər yerdə həyatın boğ zülmətini. . B. V.. Zülmət çökdü, gecə gəldi; Zalım gecə necə gəldi! M. D.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zulm — (A.) [ ﻢﻠﻇ ] cefa, eziyet. ♦ zulm etmek zulüm yapmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
zülmən — ə. zülmlə, zülm edərək … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zülmət — ə. qaranlıq. Zülməti zülf zülfün qaralığı, saçın qaralığı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zülmətkədə — ə. və f. 1)zülmət evi, çox qaranlıq ev; 2) m. haqsızlıq yeri … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zülmətpərvər — ə. və f. bax: zülmətpəsənd … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zülmətpərəst — ə. və f. bax: zülmətpərvər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zülmətxana — is. <ər. zülmət və fars. . . . xanə> klas. Qaranlıq yer. Yatıbsan, oyan, dağlar! Al yaşıl boyan, dağlar! Bura zülmətxanadır; Necədir o yan, dağlar! (Bayatı). Çiraği şəb mənə bəsdir, ciyərdə şöləyi dağın; Bihəmdüllah ki, zülmətxaneyi könlüm… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zülmətli — sif. Qaranlıq. Sən gözləmirmisən yaşamaqdan çox il hələ; Zülmətli yollar içrə gəzirsən neçin belə? A. S.. Həcər bir az da gedib zülmətli bir meşəyə qovuşdu. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
